De 12-jarige Lars Westra kreeg deze week kritiek tijdens een optreden in de Provinciale Staten van Gelderland. “Ga lekker voetballen, en als je wat ouder bent achter de meiden aan,” zei PVV-Statenlid Marjolein Faber tegen de knaap die zichzelf vergelijkt met Greta Thunberg. Streek- en leeftijdsgenoot Splinter Boekinga is woedend. De voorzitter van Stichting Kinderen voor Kerncentrales heeft de provincie namelijk meermaals gevraagd om een onderhoud met de Gelderse Staten. “Maar mijn stem mag dus niet gehoord worden. Hoe durven ze?” Opmerkelijk genoeg vindt zijn missie elders in Europa wel gehoor. Al is Boekinga erg teleurgesteld in Frans Timmermans. Een gesprek.
“Ach, die malle trien met haar staartjes.” Boekinga gooit zijn controller aan de kant, Fortnite is even niet van belang. Hij neemt plaats achter het bureautje in zijn jongenskamer. “Ik mag dan wel enkele jaren jonger zijn dan Greta Thunberg maar ik begrijp exact welk spel hier gespeeld wordt. Die Westra zag haar tussen het knikkeren door en probeert nu op haar succes mee te liften. Maar ik denk al veel langer na over dit soort kwesties dan deze overduidelijke charlatans.”
Boekinga kwam in mei 2008 – “Niet lang daarna kwam de kredietcrisis tot volle wasdom, how funny” – ter wereld in het Gelderse Wiedsumadijk. Zoon van een register-accountant, moeder is huisarts. Vanaf zijn vijfde begint hij de actualiteit op televisie te volgen. “Ik vond al snel in Sywert van Lienden een geestverwant, zijn jeugdigheid sprak mij aan, zijn scherpheid zag ik in mijzelf weerspiegeld.”
Naar eigen zeggen werd Boekinga in die tijd ‘gegrepen door een zeker engagement’. De eindejaarsmusical van zijn lagere school nam hij twee jaar terug daarom zelf ter hand. Motto van de voorstelling: ‘Zingen voor de NAVO, de volle twee procent bijdrage betalen én we willen een Nederlands vliegdekschip’. Uitsmijter was de zelf gecomponeerde hymne: ‘Vrede moet je doen, Den Haag’.
Tijdens het ‘applausje halen’ (terwijl het publiek klapt na de voorstelling komen de spelers nog eenmaal het toneel op en buigen als dank voor de waardering) kreeg Boekinga stevig boe-geroep voor de kiezen. “Het was heel naar, enkele ouders begonnen te roepen ‘Minitrump!’. Eén van de moeders scandeerde vervolgens: ‘Waar blijft die sniper?’. Gelukkig heeft juf Welmoed toen ingegrepen. Het doek ging dicht en daarna zijn we via de achteruitgang in een taxibus met z’n allen naar huis gebracht. Het traditionele glaasje ranja zat er niet meer in, helaas.”
Inmiddels zit Boekinga in de eerste klas van het Arnhems gymnasium en is hij sinds een jaar voorzitter van Stichting Kinderen voor Kerncentrales.
“De discussies over het Klimaatakkoord, de stikstof- en PFAS problematiek, het door het kabinet afgekondigde gasverbod en het tegelijkertijd stoken van biomassa zijn mij natuurlijk niet ontgaan. Als 12-jarige maak ik mij daar veel zorgen over. Heb ik de Provinciale Staten van Gelderland ook laten weten maar daar hoorde ik nooit meer iets van. Vreemd toch? U moet weten: dit gaat over mijn toekomst, niet de úwe. Mejuffrouw Thunberg en de jongeheer Westra delen bovendien dezelfde zorgen als ik. Maar de oplossing ligt elders. Namelijk bij kernenergie.”
Boekinga trekt een lade van zijn bureautje open en tovert zijn schoolagenda uit 2019 tevoorschijn, Kabouter Plop werpt vanaf de kaft een indringende blik op uw verslaggever.
“Ik ben een drukbezet jongmens”, vervolgt Boekinga druk bladerend door zijn dagindeling van het afgelopen jaar. “Kijk maar, van maandag tot en met vrijdag ben ik de gymnasiast. Altijd in de boeken, van ‘s morgens vroeg tot ‘s avonds laat. Maar in de weekeinden heb ik vele gesprekken over kernenergie gevoerd.”
Die geagendeerde weekeinde-afspraken ogen als een Europese who-is-who: van het rood-onderstreepte ‘Cola in het Torentje met Mark’, ‘Straatsburg met JC Juncker, als hij probeert te kussen DIRECT MAMA BELLEN’ en ‘Downing Street, nummer Trump aan BoJo vragen’.
EU-klimaatchef Frans Timmermans mag hij echter niet; “Die dikke buik en baard maken je nog niet de kerstman, kindervriend zo u wilt.” De 12-jarige hekelt in dat licht het recente betoog van Timmermans tégen kernenergie. “Ik zat daar in Brussel bij Timmermans in mijn functie als voorzitter van Kinderen voor Kerncentrales. Hij kwam heel welwillend over. Een dag later kwam Timmermans met zijn statement en bleek alles anders.”
Wat deed dat met de 12-jarige activist?
“Mijn batterij was toen wel even leeg, dit soort types weten namelijk alle energie uit je te slurpen. Een dag later was ik gelukkig weer opgeladen. Toen heb ik hem direct een mail gestuurd: “HOE DURF JE!”
